Πόνος στην πλάτη

Ο πόνος στην πλάτη είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους ασθενείς που ζητούν βοήθεια από ιατρικούς οργανισμούς. Το σύνδρομο πόνου μπορεί να συνοδεύει ασθένειες που επηρεάζουν τη σπονδυλική στήλη, τα νεφρά και άλλα όργανα και συστήματα. Η θεραπεία και η πρόληψη του πόνου στην πλάτη περιλαμβάνει τόσο φαρμακευτική όσο και μη φαρμακευτική αγωγή. Η μη έγκαιρη παροχή ιατρικής περίθαλψης μπορεί να προκαλέσει χρονιότητα της νόσου με την εμφάνιση επιπλοκών.

Ο πόνος στην πλάτη είναι ένα ξεχωριστό σύμπτωμα και όχι μια νοσολογική οντότητα. Για παράδειγμα, η οσφυαλγία είναι πόνος που εντοπίζεται στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Επίσης, διακρίνονται έννοιες όπως η θωρακαλγία ή η αυχενική οσφυαλγία. Ο ακριβής εντοπισμός του παθολογικού συμπτώματος είναι απαραίτητος για την επιλογή της σωστής τακτικής θεραπείας και την επιλογή προληπτικών μέτρων.

Ορισμός

Ο πόνος είναι μια παθοφυσιολογική κατάσταση που εμφανίζεται ως απάντηση στον ερεθισμό των υποδοχέων του πόνου. Μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα άμεσης βλάβης σε ιστό ή όργανο ή όταν εκτίθεται σε δυσμενείς ψυχολογικούς παράγοντες (στρες, άγχος, κατάθλιψη).

Ο πόνος στην πλάτη είναι μια πολυεπιστημονική πρακτική στην ιατρική πρακτική. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σύνδρομο πόνου μπορεί να εμφανιστεί λόγω της παθολογίας του μυοσκελετικού συστήματος, των πυελικών οργάνων, του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου (νεφρά, πάγκρεας, ήπαρ και άλλα).

Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνδρομο πόνου μπορεί να συνοδεύεται από επιδείνωση των γνωστικών ικανοτήτων του ασθενούς - μπορεί να εμφανιστούν διαταραχές μνήμης, μειώνεται η συγκέντρωση.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εμφάνιση πόνου στην πλάτη είναι μια αμυντική αντίδραση του σώματος λόγω της επίδρασης δυσμενών παραγόντων. Η πιο κοινή αιτία του πόνου στην πλάτη είναι η ισχιαλγία, η κήλη του δίσκου ή η σπονδυλόπτωση.

Επιδημιολογία

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο πόνος στην πλάτη αποτελεί ανησυχία για περισσότερο από το 40% του πληθυσμού. Σε ορισμένες χώρες, αυτό το ποσοστό μπορεί να φτάσει το 80%.

Αυτό το πρόβλημα μπορεί να προκαλέσει πρώιμη αναπηρία του ασθενούς. Επιπλέον, το σύνδρομο πόνου είναι μια κοινή αιτία προσωρινής αναπηρίας μεταξύ των εργαζομένων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η παθολογία είναι ένα πρόβλημα όχι μόνο στην ιατρική, αλλά και στην οικονομική σφαίρα δραστηριότητας.

Τις περισσότερες φορές, άτομα σε ηλικία εργασίας από 30 έως 60 ετών απευθύνονται στην κλινική για βοήθεια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με την ηλικία, εμφανίζονται παθολογικές αλλαγές εκφυλιστικής φύσης στη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται οξύς και χρόνιος πόνος.

Επιπλέον, οι άνδρες υποφέρουν από τη νόσο συχνότερα από τις γυναίκες. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της εργασίας, στη σωματική εργασία, καθώς και σε άλλους παράγοντες κινδύνου. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο πόνος εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στην οσφυοϊερή περιοχή.

Οι κλινικοί γιατροί εξηγούν αυτό το γεγονός με το γεγονός ότι σε αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης η φυσική δραστηριότητα ασκεί τη μεγαλύτερη πίεση.

Παράγοντες κινδύνου

Όχι μόνο το άγχος και η άσκηση μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση αυτής της παθολογίας. Μεταξύ των κύριων παραγόντων κινδύνου είναι οι ακόλουθοι:

• ηλικία εργασίας από 30 ετών και άνω ·
• αρσενικός;
• υπέρβαρο και παχυσαρκία (στον οποίο ο δείκτης μάζας σώματος υπερβαίνει τους 30) ·
• η παρουσία άλλων παθολογιών (για παράδειγμα, συχνές ημικρανίες ή ασθένειες της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων) ·
• στατική φυσική δραστηριότητα, η οποία δεν διαφέρει μεταξύ τους ως προς την ποικιλομορφία.
• έκθεση σε κραδασμούς.

Επιπλέον, το κάπνισμα σημειώνεται ως παράγοντας κινδύνου από ορισμένους ερευνητές. Είναι πιθανό ότι ένας έντονος βήχας σε έναν καπνιστή μπορεί να είναι έμμεση αιτία πόνου.

Ταξινόμηση

Ένας νευρολόγος, μετά από λεπτομερή εξέταση και εξέταση, διαπιστώνει τη φύση του πόνου. Υπάρχουν αρκετές ταξινομήσεις, μεταξύ των οποίων το σύνδρομο πόνου που εμφανίζεται στην πλάτη υποδιαιρείται ανάλογα με τον τόπο εμφάνισης της παθολογίας, τη διάρκεια, τους λόγους και άλλα χαρακτηριστικά.

Όσον αφορά τη διάρκεια, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι πόνου:

• αιχμηρός,
• υποξεία,
• χρόνιος.

Οι ασθενείς με οξύ πόνο αντιμετωπίζονται συχνότερα στα εξωτερικά ιατρεία. Η διάρκειά του δεν υπερβαίνει τις 6 εβδομάδες. Ο υποξείος πόνος μπορεί να διαρκέσει 6 έως 12 εβδομάδες. Εάν το παθολογικό σύνδρομο ενοχλεί τον ασθενή για 12 εβδομάδες ή περισσότερο, αυτός ο πόνος ονομάζεται χρόνιος.

Οξύς και υποξείος πόνος τις περισσότερες φορές, με σωστή θεραπεία, οδηγεί σε πλήρη ανάρρωση. Το σύνδρομο χρόνιου πόνου μπορεί να προκαλέσει πρώιμη αναπηρία του ασθενούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κατά την πρώτη εμφάνιση κλινικών σημείων παθολογίας, πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια από γιατρό. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υποβληθείτε σε μια αρχική διαβούλευση με έναν νευρολόγο.

Όσον αφορά την ένταση, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι πόνου:

• αδύναμος
• μέση τιμή,
• ισχυρός.

Από τη φύση του πόνου στην πλάτη, υπάρχουν:

• σκάει,
• οδυνηρός,
• κυνήγι,
• τραβώντας,
• χαζος.

Η φύση του πόνου εξαρτάται από την παθολογία που προκάλεσε το σύνδρομο. Έτσι, με την οστεοχόνδρωση, τραβώντας τις ανησυχίες του πόνου, η οποία διαφέρει σε ακτινοβολία στα κάτω άκρα. Με την ισχιαλγία, εμφανίζεται πόνος με μαχαίρι, ο οποίος είναι συχνά μονόπλευρος.

Σύμφωνα με τον εντοπισμό του πόνου στην πλάτη, υπάρχουν:

• τοπικό (τοπικό),
• αντανακλάται,
• ακτινοβολώντας.

Ο τοπικός πόνος εμφανίζεται όταν η παθολογική εστία εντοπίζεται απευθείας στο πίσω μέρος. Ο πόνος προκαλείται από ερεθισμό, διατάσεις ή άλλες επιδράσεις στους υποδοχείς που βρίσκονται κάτω από το δέρμα.

Ο τοπικός πόνος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, μετά από τραυματισμό στην οσφυοϊερή περιοχή της σπονδυλικής στήλης, το σύνδρομο πόνου είναι σταθερό. Ο χαρακτήρας του μπορεί να αλλάξει με αλλαγή στη θέση του σώματος λόγω ερεθισμού των υποδοχέων.

Ο αντανακλαστικός πόνος εμφανίζεται με μια παθολογία που επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα. Συνδέεται με τα ανατομικά χαρακτηριστικά της νεύρωσης. Έτσι, με τον ανακλώμενο τύπο, εμφανίζεται πόνος στην περιοχή των δερματοσωμάτων. Η πιο κοινή αιτία του πόνου στην πλάτη μπορεί να είναι η παθολογία του παγκρέατος, της μήτρας και των προσαρτημάτων του.

Μεταξύ των χαρακτηριστικών του αντανακλασμένου τύπου πόνου, διακρίνεται η έλλειψη σύνδεσης με τη σωματική δραστηριότητα. Εάν, με αλλαγή στη θέση του σώματος με τοπικό τύπο πόνου, η ένταση του συμπτώματος αυξήθηκε, τότε σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει σύνδεση.

Οι ακτινοβολούμενοι πόνοι σχετίζονται με ερεθισμό νεύρου ή ρίζας. Επιπλέον, εκτός από την εμφάνιση πόνου στην πλάτη, ο ασθενής μπορεί να παραπονεθεί για μείωση της ευαισθησίας, εμφάνιση χτυπημάτων χήνας (παραισθησία). Συχνά, κατά την εξέταση, ένας νευρολόγος μπορεί να αποκαλύψει παθολογικά αντανακλαστικά, τα οποία σχετίζονται επίσης με μειωμένη μετάδοση νευρικής ώσης.

Αιτία πόνου στην πλάτη

Το σύνδρομο πόνου μπορεί να εκδηλωθεί για διάφορους λόγους:

• παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος (τραύμα, διαστρέμματα, υποθερμία και άλλες εξωτερικές αιτίες).
• ασθένειες της σπονδυλικής στήλης (οστεοχονδρόζη, κήλη).
• ασθένειες που επηρεάζουν τα όργανα του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου (παθολογία της χοληδόχου κύστης, του παγκρέατος και άλλων).
• καλοήθη και κακοήθη νεοπλάσματα.
• ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη, άγχος, στρες προκαλούν τον ψυχογενή τύπο πόνου).

Επιπλέον, τα καθημερινά προβλήματα μπορούν να γίνουν η αιτία εμφάνισης ενός παθολογικού συμπτώματος. Έτσι, με μια άβολη στάση στον ύπνο μετά το ξύπνημα, ο ασθενής μπορεί να παραπονεθεί για πόνο στο λαιμό ή στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Πόνος σπονδυλικής προέλευσης

Με αυτόν τον τύπο πόνου, παρατηρούνται παθολογικές αλλαγές εκφυλιστικού τύπου στη σπονδυλική στήλη. Έτσι, τα σπονδυλικά σώματα, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μπορεί να υποστούν βλάβη. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος της σπονδυλικής προέλευσης μπορεί να σχετίζεται με μια ασθένεια που επηρεάζει τις αρθρώσεις.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι ασθενείς που αναζητούν ιατρική βοήθεια παραπονιούνται για την εμφάνιση οξέος πόνου που σχετίζεται με βλάβη στη σπονδυλική στήλη. Η αιτία μπορεί να είναι κήλη δίσκου, σπονδυλόπτωση ή οσφυϊκή χώρα.

Σε λιγότερο από 1% όλων των περιπτώσεων επίσκεψης σε γιατρό, εντοπίζονται νεοπλάσματα στη σπονδυλική στήλη. Η μετάσταση κακοήθων όγκων είναι σπάνια, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο στην πλάτη ποικίλης έντασης.

Ασθένεια	Κωδικός ICD-10	Ιδιαιτερότητες
Οστεοχονδρωσία	Μ42	Μια ασθένεια στην οποία καταστρέφονται οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και οι σπόνδυλοι. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνισητραβήγματα και βραχυπρόθεσμοι πόνοι με ακτινοβολία.Η έκθεση σε εξωτερικούς παράγοντες με τη μορφή άσκησης ή βήχα συμβάλλει στην αύξηση του πόνου.
Μεσοσπονδυλική κήλη	Μ51	Μια ασθένεια στην οποία σχηματίζεται μια διόγκωση στο νωτιαίο κανάλι. Φαίνεταιένα έντονο σύνδρομο πόνου που εμφανίζεται κατά το βήχα, το φτέρνισμα και τη σωματική άσκηση.
Ραδικίτιδα	M54. 1	Μια ασθένεια στην οποία παρατηρούνται εκφυλιστικές αλλαγές στις ρίζες. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνισηπόνος που σχετίζεται με αλλαγή στη θέση του σώματος ή σωματική άσκηση. . . Εκτός από το σύνδρομο πόνου, προστίθενται διαταραχές ευαισθησίας.
Δισκογονική λουμποδυνία	Μ54. 4	Μια παθολογία που χαρακτηρίζεται από την ξαφνική εμφάνιση έντονου πόνου στην οσφυϊκή περιοχή της σπονδυλικής στήλης.Ο πόνος πυροβολείται και είναι πολύ έντονος.
Σπονδυλόζη	Μ47	Μια ασθένεια που εκδηλώνεται με εκφυλιστικές αλλαγές στους σπονδύλους. Έχει χρόνιο τύπο φυσικά,πόνος κατά τον πόνο με ακτινοβολία στα κάτω άκρα, αυχένα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε ασθένεια έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά τη διάγνωση, η προσοχή πρέπει να εστιάζεται όχι μόνο στα αναμνηστικά δεδομένα, αλλά και στα αποτελέσματα των εξετάσεων. Για αυτό, χρησιμοποιούνται σύγχρονες διαγνωστικές εργαλειακές μέθοδοι, οι οποίες επιτρέπουν όχι μόνο τον εντοπισμό της παθολογικής εστίασης, αλλά και τον προσδιορισμό των ορίων της και τον βαθμό φλεγμονής ή καταστροφής των ανατομικών δομών της σπονδυλικής στήλης.

Είναι σπονδυλογενείς αιτίες που προκαλούν την εμφάνιση πόνου στην πλάτη. Εκτός από τις ασθένειες που αναφέρονται παραπάνω, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια τραύματος και διατάσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Έτσι, με υπερβολική σωματική άσκηση ή άρση βαρών, μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ένας οξύς πόνος.

Πόνος μη σπονδυλικής προέλευσης

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο μη σπονδυλικής προέλευσης σε όχι περισσότερο από 2% των περιπτώσεων. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει ασθένειες και σωματικές καταστάσεις στις οποίες υπάρχει πόνος στην πλάτη.

Οι πιο συχνές ασθένειες που προκαλούν την εμφάνιση συνδρόμου πόνου είναι η παθολογία του καρδιαγγειακού συστήματος, καθώς και ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα, του παγκρέατος και της χοληφόρου οδού. Μεταξύ της πρώτης ομάδας, διακρίνονται τα ακόλουθα:

• απόφραξη των αρτηριών,
• καταπόνηση στηθάγχης,
• ανεύρυσμα αορτής (στην κοιλιακή ή θωρακική περιοχή).

Μεταξύ της δεύτερης ομάδας:

• Στομαχικο Ελκος,
• δωδεκαδακτυλικό έλκος,
• χολολιθίαση,
• δυσκινησία της χοληφόρου οδού,
• φλεγμονώδεις αλλαγές στο πάγκρεας.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις συχνά προκαλούν την εμφάνιση πόνου στην πλάτη. Έτσι, με στηθάγχη, ο ασθενής ανησυχεί για πόνο στην περιοχή της καρδιάς, ο οποίος ακτινοβολεί στον ώμο, το χέρι ή την πλάτη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης, οι ασθενείς μπορεί να παραπονιούνται για πόνο στην πλάτη.

Με στηθάγχη, το σύνδρομο πόνου έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Πρώτον, ο πόνος έχει συντριπτικό χαρακτήρα. Δεύτερον, εμφανίζεται πίσω από το στέρνο που ακτινοβολεί στην πλάτη, στα χέρια ή στον ώμο. Τρίτον, το σύνδρομο πόνου εξαφανίζεται μετά από άμεση χορήγηση του φαρμάκου. Πρέπει να σημειωθεί ότι η σωματική δραστηριότητα και το στρες προκαλούν την εμφάνιση επίθεσης.

Το ανεύρυσμα της αορτής είναι η διάσπαση ενός αιμοφόρου αγγείου που εξασθενεί και στη συνέχεια διογκώνεται. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής, όταν ζητά ιατρική βοήθεια, παραπονιέται για την εμφάνιση θαμπού πόνου στην περιοχή της καρδιάς με ακτινοβολία στην πλάτη και τα κάτω άκρα. Συμπτώματα όπως ζάλη, αδυναμία, απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης θα διαταράξουν επίσης. Ο πόνος στην πλάτη με ανεύρυσμα αορτής μπορεί να εμφανιστεί τόσο με τον θωρακικό εντοπισμό της παθολογικής εστίασης, όσο και με την κοιλιακή.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο πόνος στο ανεύρυσμα δεν σχετίζεται με τη σωματική δραστηριότητα. Χρησιμοποιούνται εργαλειακές μέθοδοι για τη διάγνωση της νόσου. Όταν ανιχνεύεται ανεύρυσμα, ξεκινούν αμέσως μέτρα θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης φαρμάκων και χειρουργικών μεθόδων.

Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να προκληθεί όχι μόνο από καρδιαγγειακές παθήσεις. Σε ασθένειες που επηρεάζουν τα όργανα του οπισθοπεριτοναίου χώρου, οι ασθενείς μπορεί επίσης να παραπονεθούν για σύνδρομο πόνου. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της νεύρωσης - οι φλεγμονώδεις και εκφυλιστικές αλλαγές σε αυτόν τον τομέα προκαλούν την εμφάνιση πόνου στην πλάτη.

Πόνος στην πλάτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση, ωστόσο, η πορεία μπορεί να συνοδεύεται από εμφάνιση πόνου και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα. Αυτό οφείλεται σε αλλαγές στη θέση των οργάνων, ορμονικές αλλαγές, αύξηση βάρους στα πρώιμα και στα τελευταία στάδια.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να προκληθεί από φυσιολογικές και παθολογικές αλλαγές.

Μεταξύ της πρώτης ομάδας, υπάρχουν:

• φυσική αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία αυξάνει το φορτίο στο οστεοαρθρικό σύστημα.
• διεύρυνση της μήτρας με το σχηματισμό ενός "παιδικού" τόπου, στο οποίο τα εσωτερικά όργανα μετατοπίζονται.
• μια αλλαγή στο κέντρο βάρους στα τέλη της εγκυμοσύνης, όταν κατεβαίνει ο βυθός της μήτρας.

Η άμεση αιτία του πόνου στην πλάτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι η προκαταρκτική περίοδος. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ακανόνιστων συσπάσεων. Σε αυτή την περίπτωση, λόγω της ενεργού εργασίας των μυών του πυελικού εδάφους, μπορεί να εμφανιστεί πόνος στην πλάτη και στη μέση. Ωστόσο, λόγω της παραγωγής γυναικείων ορμονών φύλου, καθώς και της ωκυτοκίνης, μια έγκυος γυναίκα μπορεί να μην αισθάνεται αυτούς τους πόνους.

Παρ 'όλα αυτά, η εμφάνιση έντονου πόνου στην πλάτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι ένας αντικειμενικός λόγος για να ζητήσετε συμβουλές από έναν γυναικολόγο. Εάν υπάρχει υποψία παθολογίας, μπορεί να ζητηθεί από μια έγκυο γυναίκα να παραμείνει στο νοσοκομείο για περαιτέρω παρακολούθηση.

Η εμφάνιση έντονου πόνου στην πλάτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι η αιτία μιας σοβαρής ασθένειας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι εξωγεννητικές ασθένειες σε μια γυναίκα μπορεί να επιδεινωθούν. Τα πιο συχνά διαγνωσμένα είναι η πυελονεφρίτιδα και η κυστίτιδα. Επιπλέον, ο σχηματισμός λίθων στη χοληδόχο κύστη ή τη χοληφόρο οδό μπορεί να προκαλέσει πόνο.

Μια έξαρση πυελονεφρίτιδας ή κυστίτιδας σχετίζεται όχι μόνο με την είσοδο της μικροβιακής χλωρίδας σε στείρα όργανα. Τις περισσότερες φορές, οι εξωγεννητικές ασθένειες προκαλούνται από ερεθισμό των τοιχωμάτων των οργάνων, ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Το άγχος που συχνά συνοδεύει την εγκυμοσύνη επιδεινώνει τα συμπτώματα.

Οσφυαλγία με κορονοϊό

Η μόλυνση από κορονοϊό μπορεί επίσης να προκαλέσει έντονο πόνο στην πλάτη. Ο COVID-19 προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα, όπως ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας, μη παραγωγικό βήχα, πόνους στο στήθος και αδυναμία και κόπωση. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο στην πλάτη, ο οποίος εμφανίστηκε μαζί με την εμφάνιση της λοίμωξης από τον κορονοϊό.

Μεταξύ των κύριων λόγων είναι:

• έκθεση σε τοξίνες στο σώμα.
• επιδείνωση χρόνιων παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος ·
• την εμφάνιση νέων, προηγουμένως μη διαγνωσμένων παθολογιών της σπονδυλικής στήλης.
• ιογενής ριζοπάθεια.

Το σύνδρομο μέθης συχνά συνοδεύει ασθένειες που επηρεάζουν την άνω και κάτω αναπνευστική οδό. Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις του είναι αδυναμία, πυρετός, πόνοι και πόνος. Με τον κορονοϊό, όπως και με άλλες ασθένειες του αναπνευστικού, μπορεί να εμφανιστεί μη ειδικός πόνος στην πλάτη. Αυτή είναι μια από τις εκδηλώσεις του συνδρόμου μέθης. Με αποτελεσματική φαρμακευτική θεραπεία, η ένταση του πόνου μειώνεται μετά από μερικές ημέρες.

Ο ενεργός αγώνας του οργανισμού ενάντια στη μόλυνση μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση χρόνιων ασθενειών. Επιπλέον, στο φόντο μιας αναπνευστικής νόσου, μπορεί να εμφανιστούν παλαιότερα κρυμμένες παθολογίες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ασθενείς μπορεί να ανησυχούν για τον πόνο στην πλάτη.

Μεταξύ των κύριων λόγων, διακρίνεται επίσης η εμφάνιση ιογενούς ριζοπάθειας. Μπορεί να συνδεθεί όχι μόνο με το σχηματισμό μιας μεσοσπονδύλιας κήλης. Η ριζοπάθεια προκαλεί ανησυχία όταν ένας ιικός παράγοντας προκαλεί φλεγμονή ή ερεθισμό των ριζών του νωτιαίου μυελού.

Διαγνωστικά μέτρα

Εάν έχετε πόνο στην πλάτη, θα πρέπει να ζητήσετε αμέσως βοήθεια από έναν ιατρικό οργανισμό. Για να διαγνώσετε μια ασθένεια σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να επισκεφθείτε έναν νευρολόγο.

Ο ειδικός στη ρεσεψιόν, μετά από λεπτομερή συλλογή αναμνηστικών δεδομένων, θα πρέπει να πραγματοποιήσει νευρολογική εξέταση του ασθενούς. Στο στάδιο της συλλογής πληροφοριών, δίνεται προσοχή στις ακόλουθες πτυχές:

• η πρώτη εμφάνιση πόνου στην πλάτη.
• τη σύνδεση του πόνου με τη σωματική δραστηριότητα.
• την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών ·
• εντοπισμός του συνδρόμου πόνου.
• τη διάρκεια του πόνου ·
• την εμφάνιση άλλων συμπτωμάτων.

Αφού συλλέξει την ανάμνηση, ο νευρολόγος προχωρά στην εξέταση. Σε αυτό το στάδιο, ο ειδικός δίνει προσοχή στο περπάτημα του ασθενούς με παθολογία, τη θέση της σπονδυλικής στήλης, ελέγχει την παρουσία ή την απουσία αντανακλαστικών.

Για να μελετήσει το βάδισμα του ασθενούς, ο νευρολόγος ζητά από τον ασθενή να περπατήσει λίγα μέτρα στο γραφείο, καθώς και να κάνει κάποιες εξετάσεις. Εάν, ενώ περπατά, ο ασθενής δεν μπορεί να μεταφέρει στήριξη στο πόδι του, εκτελεί περιττές κινήσεις - αυτό είναι ένα από τα σαφή σημάδια μιας νευρολογικής νόσου.

Επιπλέον, πρέπει να εκτιμηθεί η θέση της σπονδυλικής στήλης. Ένας νευρολόγος δίνει προσοχή στην παρουσία ή απουσία κύφωσης, λόρδωσης και σκολίωσης. Ο ειδικός αξιολογεί με τη βοήθεια δοκιμών την ανταπόκριση του ασθενούς στον ερεθισμό των αντανακλαστικών.

Όταν εμφανιστεί πόνος στην πλάτη, η ασθένεια μπορεί να συνοδεύεται από αλλαγή στην ευαισθησία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας νευρολόγος αξιολογεί την κατάσταση της απτικής, της θερμοκρασίας και άλλων τύπων ευαισθησίας. Επίσης, ο ειδικός δίνει προσοχή στην εμφάνιση παθολογικών αισθήσεων, για παράδειγμα, ένα αίσθημα ερπυσμού ή μυρμήγκιασμα στην πλάτη.

Μετά την εξέταση, ο νευρολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει μια σειρά επιπλέον μελετών. Η εργαλειακή εξέταση είναι απαραίτητη όταν είναι απαραίτητο για τον προσδιορισμό του ακριβούς εντοπισμού της παθολογικής εστίασης. Οι σύγχρονες μέθοδοι επιτρέπουν μια ασφαλή και ανώδυνη εξέταση, τα αποτελέσματα της οποίας λαμβάνει ο ασθενής μετά από μερικές ημέρες.

Για τη διάγνωση των αιτιών του πόνου στην πλάτη, ένας νευρολόγος μπορεί να στείλει έναν ασθενή να υποβληθεί στα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα:

• μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία);
• υπολογιστική τομογραφία (CT);
• Ακτινογραφία των κοιλιακών οργάνων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να μην απαιτούνται πρόσθετες εξετάσεις για τη διάγνωση. Αφού λάβει τα αποτελέσματα των διαγνωστικών οργάνων, ο νευρολόγος επιλέγει τη βέλτιστη τακτική θεραπείας.

Θεραπεία πόνου στην πλάτη

Η θεραπεία του οξέος ή χρόνιου πόνου στην πλάτη πρέπει να είναι υποχρεωτική υπό την επίβλεψη ιατρού. Η ανεξάρτητη χρήση φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε αναποτελεσματική θεραπεία, αλλά και στην εμφάνιση επιπλοκών της νόσου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνιστάται να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια από έναν ειδικό σε περίπτωση πόνου στην πλάτη. Αφού περάσει τις διαγνωστικές εξετάσεις, θα συνταγογραφηθεί στον ασθενή θεραπεία με βάση τα χαρακτηριστικά της κλινικής, τους παθογενετικούς μηχανισμούς και την πορεία της νόσου.

Πριν από μερικά χρόνια, στην ιατρική, όταν εμφανίστηκε πόνος στην πλάτη, συνιστάται να τηρείτε αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι. Τώρα δεν χρειάζεται να περιοριστεί η κίνηση του ασθενούς. Επιπλέον, συνιστάται να φοράτε ειδικούς επίδεσμους και να χρησιμοποιείτε πατερίτσες ή ξυλοπόδαρα όταν περπατάτε.

Οι σύγχρονες θεραπείες για τον πόνο στην πλάτη βασίζονται σε ιατρική που βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία. Χρησιμοποιούν όχι μόνο φάρμακα, αλλά και μη φαρμακευτικές μεθόδους θεραπείας.

Οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων χρησιμοποιούνται ως φαρμακευτική θεραπεία στην ιατρική πρακτική για τον πόνο στην πλάτη:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• μυοχαλαρωτικά για μείωση του μυϊκού τόνου.
• αναλγητικά

Οι αναφερόμενες ομάδες φαρμάκων μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο σε μονοθεραπεία όσο και σε συνδυασμό για την επίτευξη φαρμακευτικού αποτελέσματος. Μαζί με φάρμακα για τον πόνο στην πλάτη, συνιστάται χειρονακτική θεραπεία.

Στην περίπτωση που το σύνδρομο πόνου του ασθενούς είναι πολύ έντονο, θα είναι απαραίτητο να περιοριστεί η καθημερινή δραστηριότητα, καθώς και να τηρηθούν οι συστάσεις άλλων γιατρών, αλλά γενικά, πρέπει να διατηρηθεί το επίπεδο της προηγούμενης σωματικής δραστηριότητας.

Για χρόνιους πόνους στην πλάτη, εκτός από τις αναφερόμενες μεθόδους θεραπείας, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν μέθοδοι ασκήσεων φυσιοθεραπείας (θεραπεία άσκησης). Επιπλέον, ένας νευρολόγος μπορεί να συστήσει συνεδρίες μασάζ. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία μαζί με τη λήψη αντικαταθλιπτικών.

Η διάρκεια της θεραπείας καθορίζεται από νευρολόγο. Στην περίπτωση που η θεραπεία ήταν αναποτελεσματική, θα πρέπει να αλλάξετε την ομάδα φαρμάκων, καθώς και να πραγματοποιήσετε επιπλέον έρευνα.

Πρόβλεψη

Με έγκαιρη διάγνωση και σωστά επιλεγμένες τακτικές θεραπείας, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να υποχωρήσει μετά από μερικές εβδομάδες. Σε μια χρόνια πορεία, μπορεί να επιτευχθεί μακροπρόθεσμη ύφεση εάν τηρηθούν οι συστάσεις του θεράποντος ιατρού.

Προφύλαξη

Προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση πόνου στην πλάτη, πρέπει να τηρείτε έναν υγιεινό τρόπο ζωής και να διανείμετε σωστά τη σωματική δραστηριότητα, ώστε να μην δημιουργηθεί υπερφόρτωση σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Επιπλέον, οι ταυτόχρονες ασθένειες πρέπει να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως.